Bijna allemaal hebben we dezelfde droom met onze paarden; om die bijna perfecte, zowat onzichtbare communicatie te leren bewerkstelligen. Deze draadloze verbinding met onze paarden waardoor ze als ware dansers met ons kunnen bewegen.

​

Tot zover de droom

​

De werkelijkheid is namelijk dat deze 'perfecte' verbinding niet zomaar tot stand komt. Deze verbinding kan er alleen zijn als mens en paard een manier kunnen vinden om te communiceren met elkaar. Zonder letters kunnen we namelijk geen woorden maken. En natuurlijk willen we heel graag dat het paard ons vertrouwd en met ons samenwerkt en meedenkt. Hoe kun je dit aanpakken? Door positieve bekrachtiging, consequent te zijn (bij je vraag te blijven), trainen in het tempo van het paard, oplossingsgericht te leren trainen, net als zelf leren problemen op te kunnen lossen en kennis te vergaren over de biomechanica van het paard (in mijn geval vooral geinspireerd door de Academische rijkunst). Het uiteindelijke doel is om zelf de trainer te worden, in plaats van de leerling!

De basis is vertrouwen; we willen dat onze paarden graag bij ons zijn en zich gezien en beschermd voelen in onze nabijheid.